Psalmus 17.

Gratiarum actio pro liberatione ab inimicis.

 

Díligam te Dómine fortitúdo mea : † Dóminus firmaméntum meum, et refúgium meum, * et liberátor meus.

 

Deus meus adjútor meus, * et sperábo in eum.

 

Protéctor meus, et cornu salútis meæ, * et suscéptor meus.

 

Láudans invocábo Dóminum : * et ab inimícis meis salvus ero.

 

Circumdedérunt me dolóres mortis : * et torréntes iniquitátis conturbavérunt me.

 

Dolóres inférni circumdedérunt me : * præoccupavérunt me láquei mortis.

 

In tribulatióne mea invocávi Dóminum, * et ad Deum meum clamávi :

 

Et exaudívit de templo sancto suo vocem meam : * et clamor meus in conspéctu ejus, introívit in aures ejus.

 

Commóta est, et contrémuit terra : † fundaménta móntium conturbáta sunt, et commóta sunt, * quóniam irátus est eis.

 

Ascéndit fumus in ira ejus : † et ignis a fácie ejus exársit : * carbónes succénsi sunt ab eo.

 

Inclinávit cœlos, et descéndit : * et calígo sub pédibus ejus.

 

Et ascéndit super Chérubim, et volávit : * volávit super pennas ventórum.

 

Et pósuit ténebras latíbulum suum, † in circúitu ejus tabernáculum ejus : * tenebrósa aqua in núbibus áëris.

 

Præ fulgóre in conspéctu ejus nubes transiérunt, * grando et carbónes ignis.

 

Et intónuit de cœlo Dóminus, † et Altíssimus dedit vocem suam : * grando et carbónes ignis.

 

Et misit sagíttas suas, et dissipávit eos : * fúlgura multiplicávit, et conturbávit eos.

 

Et apparuérunt fontes aquárum, * et reveláta sunt fundaménta orbis terrárum :

 

Ab increpatióne tua Dómine, * ab inspiratióne spíritus iræ tuæ.

 

Misit de summo, et accépit me : * et assúmpsit me de aquis multis.

 

Erípuit me de inimícis meis fortíssimis, † et ab his qui odérunt me : * quóniam confortáti sunt super me.

 

Prævenérunt me in die afflictiónis meæ : * et factus est Dóminus protéctor meus.

 

Et edúxit me in latitúdinem : * salvum me fecit, quóniam vóluit me.

 

Et retríbuet mihi Dóminus secúndum justítiam meam, * et secúndum puritátem mánuum meárum retríbuet mihi :

 

Quia custodívi vias Dómini, * nec ímpie gessi a Deo meo.

 

Quóniam ómnia judícia ejus in conspéctu meo : * et justítias ejus non répuli a me.

 

Et ero immaculátus cum eo : * et observábo me ab iniquitáte mea.

 

Et retríbuet mihi Dóminus secúndum justítiam meam : * et secúndum puritátem mánuum meárum in conspéctu oculórum ejus.

 

Cum sancto sanctus eris, * et cum viro innocénte ínnocens eris :

 

Et cum elécto eléctus eris : * et cum pervérso pervertéris

 

Quóniam tu pópulum húmilem salvum fácies : * et óculos superbórum humiliábis.

 

Quóniam tu illúminas lucérnam meam Dómine:* Deus meus illúmina ténebras meas.

 

Quóniam in te erípiar a tentatióne, * et in Deo meo transgrédiar murum.

 

Deus meus impollúta via ejus : † elóquia Dómini igne examináta : * protéctor est ómnium sperántium in se.

 

Quóniam quis Deus præter Dóminum ? * aut quis Deus præter Deum nostrum ?

 

Deus qui præcínxit me virtúte : * et pósuit immaculátam viam meam.

 

Qui perfécit pedes meos tamquam cervórum, * et super excélsa státuens me.

 

Qui docet manus meas ad prælium : * et posuísti, ut arcum æreum, bráchia mea.

 

Et dedísti mihi protectiónem salútis tuæ : * et déxtera tua suscépit me :

 

Et disciplína tua corréxit me in finem : * et disciplína tua ipsa me docébit.

 

Dilatásti gressus meos subtus me : * et non sunt infirmáta vestígia mea :

 

Pérsequar inimícos meos, et comprehéndam illos : * et non convértar donec defíciant.

 

Confríngam illos, nec póterunt stare : * cadent subtus pedes meos.

 

Et præcinxísti me virtúte ad bellum : * et supplantásti insurgéntes in me subtus me.

 

Et inimícos meos dedísti mihi dorsum, * et odiéntes me disperdidísti.

 

Clamavérunt, nec erat qui salvos fáceret, ad Dóminum : * nec exaudívit eos.

 

Et commínuam eos, ut púlverem ante fáciem venti : * ut lutum plateárum delébo eos.

 

Erípies me de contradictiónibus pópuli : * constítues me in caput géntium.

 

Pópulus, quem non cognóvi, servívit mihi : * in audítu auris obedívit mihi.

 

Fílii aliéni mentíti sunt mihi, † fílii aliéni inveteráti sunt, * et claudicavérunt a sémitis suis.

 

Vivit Dóminus, et benedíctus Deus meus, * et exaltétur Deus salútis meæ.

 

Deus, qui das vindíctas mihi, et subdis pópulos sub me, * liberátor meus de inimícis meis iracúndis.

 

Et ab insurgéntibus in me exaltábis me ; * a viro iníquo erípies me.

 

Proptérea confitébor tibi in natiónibus Dómine : * et nómini tuo psalmum dicam,

 

Magníficans salútes regis ejus, † et fáciens misericórdiam christo suo David, * et sémini ejus usque in sæculum.