Psalmus 36.

De statu dispari bonorum et malorum

 

Noli æmulári in malignántibus : * neque zeláveris faciéntes iniquitátem.

 

Quóniam tamquam fœnum velóciter aréscent : * et quemádmodum ólera herbárum cito décident.

 

Spera in Dómino, et fac bonitátem : * et inhábita terram, et pascéris in divítiis ejus.

 

Delectáre in Dómino : * et dabit tibi petitiónes cordis tui.

 

Revéla Dómino viam tuam, et spera in eo : * et ipse fáciet.

 

Et edúcet quasi lumen justítiam tuam : † et judícium tuum tamquam merídiem : * súbditus esto Dómino, et ora eum.

 

Noli æmulári in eo, qui prosperátur in via sua : * in hómine faciénte injustítias.

 

Désine ab ira, et derelínque furórem : * noli æmulári ut malignéris.

 

Quóniam qui malignántur, exterminabúntur : * sustinéntes autem Dóminum, ipsi hæreditábunt terram.

 

Et adhuc pusíllum, et non erit peccátor : * et quæres locum ejus, et non invénies.

 

Mansuéti autem hæreditábunt terram, * et delectabúntur in multitúdine pacis.

 

Observábit peccátor justum : * et stridébit super eum déntibus suis.

 

Dóminus autem irridébit eum : * quóniam próspicit quod véniet dies ejus.

 

Gládium evaginavérunt peccatóres : * intendérunt arcum suum,

 

Ut dejíciant páuperem et ínopem : * ut trucídent rectos corde.

 

Gládius eórum intret in corda ipsórum : * et arcus eórum confringátur.

 

Mélius est módicum justo, * super divítias peccatórum multas.

 

Quóniam bráchia peccatórum conteréntur : * confírmat autem justos Dóminus.

 

Novit Dóminus dies immaculatórum : * et hæréditas eórum in ætérnum erit.

 

Non confundéntur in témpore malo, † et in diébus famis saturabúntur : * quia peccatóres períbunt.

 

Inimíci vero Dómini mox ut honorificáti fúerint et exaltáti : * deficiéntes, quemádmodum fumus defícient.

 

Mutuábitur peccátor, et non solvet : * justus autem miserétur et tríbuet.

 

Quia benedicéntes ei hæreditábunt terram : * maledicéntes autem ei disperíbunt.

 

Apud Dóminum gressus hóminis dirigéntur : * et viam ejus volet.

 

Cum cecíderit, non collidétur : * quia Dóminus suppónit manum suam.

 

Junior fui, étenim sénui : † et non vidi justum derelíctum, * nec semen ejus quærens panem.

 

Tota die miserétur et cómmodat : * et semen illíus in benedictióne erit.

 

Declína a malo, et fac bonum : * et inhábita in sæculum sæculi.

 

Quia Dóminus amat judícium, † et non derelínquet sanctos suos : * in ætérnum conservabúntur.

 

Injústi puniéntur : * et semen impiórum períbit.

 

Justi autem hæreditábunt terram :* et inhabitábunt in sæculum sæculi super eam.

 

Os justi meditábitur sapiéntiam, * et lingua ejus loquétur judícium.

 

Lex Dei ejus in corde ipsíus : * et non supplantabúntur gressus ejus.

 

Consíderat peccátor justum : * et quærit mortificáre eum.

 

Dóminus autem non derelínquet eum in mánibus ejus : * nec damnábit eum, cum judicábitur illi.

 

Expécta Dóminum, et custódi viam ejus : † et exaltábit te ut hæreditáte cápias terram : * cum períerint peccatóres vidébis.

 

Vidi ímpium superexaltátum, * et elevátum sicut cedros Líbani.

 

Et transívi, et ecce non erat : * et quæsivi eum, et non est invéntus locus ejus.

 

Custódi innocéntiam, et vide æquitátem : * quóniam sunt relíquiæ hómini pacífico.

 

Injústi autem disperíbunt simul : * relíquias impiórum interíbunt.

 

Salus autem justórum a Dómino : * et protéctor eórum in témpore tribulatiónis.

 

Et adjuvábit eos Dóminus, et liberábit eos : † et éruet eos a peccatóribus, et salvábit eos : * quia speravérunt in eo.