Epoka józefińska – masowe zamykanie klasztorów

W latach 1767-1797 z rozkazu cesarza Józefa II na terenie Czech i Moraw miało miejsce masowe zamykanie klasztorów. Również koniec klasztoru  Vyšší Brodz/Hohenfurth wydawał się nieunikniony. W roku 1786 ówczesny opat – Herman Kurz został pozbawiony swojego urzędu i skierowany na podupadającą wioskę Fischerhof. Wtedy właśnie zaczął się trudny okres dla klasztoru. Tylko 18 z 65 żyjących w nim zakonników mogło pozostać w klasztorze, a przyjmowanie nowych braci (w tym także do nowicjatu) było surowo zabronione. Trzy lata później, w 1789 roku, cesarz przywrócił zniesiony wcześniej urząd przysyłając nowego opata z Wittingau oraz zwrócił mu wszystkie jego prawa i przywileje. W taki to sposób klasztor Hohenfurth uniknął całkowitego zamknięcia. Na klasztor naniesiono zobowiązanie dostarczyć nieodpłatnie najpierw 4, potem 5 profesorów filozofii do państwowego gimnazjum w Budweis lub płacić za każdego z nich rocznie po 300 fl (co było ściągane z dochodów klasztoru).