Życie naukowe w klasztorze w XIX wieku

Za czasów panowania opata Izydora Teuschmanna i w ogóle w przeciągu całego XIX wieku klasztor przeżywał rozkwit naukowej działalności. Spośród wielu znanych nazwisk, kilka wymaga szczególnej uwagi. Ojciec Maximilian Millauer – twórca wielu dzieł o tematyce zarówno historycznej, jak i teologicznej. Był docentem na Uniwersytecie w Pradze, tam też w roku 1834 otrzymał tytuł „Rector Magnificus”. Drugi z nich, ojciec Siegfried Kühweg pozostawił po sobie bogatą spuściznę naukową. Za jego najznakomitsze dzieło uważa się „Codex diplomaticus monasterii Altovadensis 1259-1844”. Warto wspomnieć również Mathiasa Pangerl i jego „Urkundenbuch des Zisterienserstifers B. Mariae Virgins zu Hohenfurth in Böhmen” (tom XXIII der „Fontes rerum austriacarum”), wydane w Wiedniu w 1865 roku.